Walentynki z mojego punktu widzenia
Cały dzień przez moją głowę przewijały się różne myśli, co napisać w temacie walentynek. W pewnym momencie już nawet postanowiłem, że nic nie napiszę, aż tu nagle kilkadziesiąt minut temu na blogu Ebro natknąłem się na bardzo ciekawy wpis, który w dużej mierze wyraża moje odczucia odnośnie tego „święta”
http://ebro.net.pl/2011/02/13/pieprzyc-walentynki-te-i-kazde-inne/
Ten wpis jakoś pozytywnie mnie zmotywował do tego, by napisać kilka zdań i ukazać walentynki jeszcze z innej perspektywy. Już pominę fakt, iż walentynki to kolejne święto głównie marketingowe, bo w zasadzie każde święta się do tego sprowadzają, więc to żadne odkrycie. Widzę to z resztą po obrotach w moim sklepie, więc moje zdanie w tym temacie jest podparte konkretnymi przykładami, takimi jak wzrostem sprzedaży itp.
Jeśli się nad tym wszystkim głębiej zastanowić to przecież, ani pieniądze, ani tym bardziej pluszowe zabawki nie są wstanie w żaden sposób wyrazić miłości. To tylko kawałek materiału z jakimś bajerem. Oczywiście, każdy lubi dostawać prezenty, ale czy akurat w takim dniu to naprawdę taka przyjemność? W walentynki praktycznie wszystkie pary coś sobie dają niby na znak swojej miłości, a w rzeczywistości głównie dlatego, bo taka jest tradycja. Dlatego taki prezent akurat w tym dniu tak naprawdę nic nie wyraża.
Prawdziwej miłości nie da się wyrazić prezentami, czy jakimikolwiek materialnymi gadżetami. Najpiękniejszym i najbardziej przekonywującym sposobem jej wyrażania są czyny! Po tym jakim się jest dla ukochanej osoby jest ona wstanie najbardziej odczuć uczucia jakim się ją darzy i co najważniejsze, powinno się to robić każdego dnia, by nasza druga połowa czuła się kochana nie tylko w walentynki, a każdego dnia.
Wydaje mi się, że to najlepsza recepta na udany związek, a w walentynki warto jest np. przygotować wspólny posiłek i spożyć go przy świecach ciesząc się kolejnym mijającym rokiem jaki jest dane wam razem spędzić. W końcu nie da się kochać za dwoje i jeśli związek jest udany to jest to dzieło obojga partnerów.
4 komentarze
Wydaje mi się, że bardziej przemyślałeś kwestię Walentynek niż ja. Swoją notkę pisałem nie więcej niż 10 minut. Również miałem zostawić ten temat, bo jest na tyle żałosny, że nie warto go poruszać, jednak przypływ irytacji okazał się być silniejszy ode mnie. Nigdy nie lubiłem komercji.
Nie bardzo wierzę w szczerość miłości, uczuć, ale według mnie prawdziwa miłość jest wyjątkowa 365 dni w roku, a nie 14 lutego.
Tak sobie pomyślałem, że może idea walentynek jest nieco inna niż nam się wydaje… Po prostu ludzie już na co dzień nie potrafią okazywać sobie uczuć. Widać to z resztą po codziennych relacjach międzyludzkich i dlatego potrzebują takiego dnia, aby przypomnieć sobie o pewnych uczuciach. Walentynki mają z założenia skierowane do najbliższej nam osobie, a takie święta jak Boże Narodzenie, ogólnie do wszystkich. Czy to jednak nie jest sztuczne? No i przede wszystkim nie płynie z serca tylko z tradycji…
Prawda. W zasadzie, często widujesz normalne relacje międzyludzkie? Zastanawiam się, czy żyję w takim, a nie innym otoczeniu, czy może wszędzie jest podobnie. Kumpela ze szkoły co trzy dni kocha innego – hm.. może dobre i to, bo inne nie widzą problemu w zabawianiu się z dopiero co poznanymi ludźmi bez ingerencji jakichkolwiek uczuć. Nie wiem, może jestem na to za stary i zbyt zgredziały. Może to ja jestem dziwny? Aspołeczność ;d
Tak to już jest we współczesnym świecie. Ja za czasów szkolnych miałem koleżankę, która także co kilka dni miała innego chłopaka i że tak powiem, „korzystała z życia” Jak tylko skończyła 18 lat poznała sporo starszego od siebie chłopaka i szybko wyszła za niego za mąż. Pamiętam jak kiedyś jej wróżyłem kiepską przyszłość.
Teraz ma już dziecko i jest szczęśliwa, a co najważniejsze z tego co mi wiadomo to jest mu wierna, więc jak widać życie bywa zaskakujące., bo w sumie lepiej na tym wszystkim wyszła niż ja.